Uncategorized

కొత్త దారులు కావాలి

Posted on

DSC_7821

కొత్త దారులు కావాలి

                                                                        అన్ని రంగాల మాదిరిగానే తెలంగాణా సినిమా కూడా ఇవ్వాళ క్రాస్ రోడ్స్ లో వుంది.మౌలికంగా తెలంగాణా సినిమా కు ప్రస్తుతం ఊపిరి పోసి  దాని ఎదిగుదలకు దోహదం చేయాల్సిన స్థితి నెల కొని వుంది. ఇప్పటికీ దశాబ్దాల క్రితం నిర్మిత మయిన తెలంగాణ నేపథ్యం కలిగిన కొన్ని సినిమాలు తప్ప ఇటీవలి కాలంలో పూర్తి తెలంగాణ సాంస్కృతిక జీవన నేపథ్యం కలిగిన సినిమాలు వచ్చిన సందర్భం అతి స్వల్పం. దానికి సరయిన కారణాల్ని కనుగొని చికిత్స చేయాల్సి వుంది. ఎలాంటి భేషజాలు లేని పరిశీలన అధ్యయనం జరిగితే తెలంగాణ సినిమాకి జాతీయ అంతర్జాతీయ స్థాయిలో గుర్తింపు లభించే అవకాశం వుంది.

         నిజానికి సాంస్కృతిక రంగం, కళలు  ప్రజల మనోభావాల్ని అభిప్రాయాల్ని అనుభూతుల్ని విశేషంగా ప్రభావితం చేస్తాయి. బయటకు కనిపించినా లేకున్నా వాటి నీడలు మనిషి జీవన గతిలో స్పష్టంగానో అంతర్లీనంగానో వుండనే వుంటాయి. సాంస్కృత రంగంలో కవిత్వ మయినా, సంగీతమయినా, పెయింటింగ్ అయినా లేదా మారేదయినా అది ఆధునిక కళారూపమయిన సినిమా అయినా మానవ జీవితంతో విడదీయరాని  అనుభంధాన్ని కలిగివుంటాయి.  కానీ ఏ కళారూప మయినా ఎప్పటి కప్పుడు కొత్త ఆలోచనల్ని కొత్త రూపాల్ని, కొత్త దారుల్నీ ఎంచుకోక పోతే అవి క్రమంగా అంతరించి పోయే అవకాశం వుంది . ఆ స్థితిని గమనించి ముందుకు సాగినప్పుడే అవి ప్రజా జీవితంలో సజీవంగా మన గలుతాయి.  తమ ప్రభావాన్ని నిలుపుకొగలుగుతాయి. ఈ నేపథ్యంలో సినిమాకి సంభందించి హాలివుడ్ ,బాలివుడ్,టాలీవుడ్ తదితరాలుగా పిలువ బడుతున్న సినిమా ఇండస్ట్రీ లని చూస్తే అవి ప్రజల నిజమయిన జీవితాల నుంచి ఎంత దూరంగా వున్నాయో అన్న అనేక విషయాలు కనిపిస్తాయి.

        ఆధునిక సమాజంలో సాంకేతికంగా త్వర త్వరగా వస్తున్న ప్రభావాల్ని అందిపుచ్చుకుంటున్న కళా రూపంగా సినిమాని చెప్పుకోవచ్చు. కళ, విలువలకు  స్థానం అంతరించి, కేవలం సాంకేతి అంశాలు మాత్రమే  సినిమా నిర్మాణంలో కనిపిస్తున్నాయి. ఇవ్వాళ అందుబాటులో వున్న తెలుగు సినిమాల స్థితి పరిశీలిస్తే వంద కోట్లు పెట్టుబడి పెట్టి వందల కోట్లు ఎలా వసూలు చేసికోవాలోఅన్న ఒక చట్రంలోకి అది చేరిపోయినట్టు తెలుస్తుంది.  ఇందులో ఆడియన్స్ మేనేజ్ మెంట్, థియేటర్ బ్లాకింగ్, మీడియా కవరేజ్ లాంటి అంశాలే ప్రధానం  అయిపోయాయి.  అంతేకాదు వినోదం పన్ను మినహాయింపు, పైరసీ అరికట్టడం లాంటి కోరికల్తో ప్రభుత్వాల్ని ప్రభావితం చేసి లాభాలు గడించే ప్రయత్నాలూ తెలుగు సినిమా చేస్తున్నది.  ఈ మొత్తం స్థితిలో తెలంగాణ సినిమా రూపొందడం, మనగలగడం అత్యంత క కాష్ట సాధ్యమైన విషయం. తెలంగాణ సినిమా కూడా ప్రస్తుత తెలుగు లేదా హింది వ్యాపార సినిమా లాగా రూపొందాలని భావిస్తే అది అనవసర ప్రయత్నమే.  ఇప్పటికే నిలదొక్కుకుని వేళ్లూనుకుని వున్న ఇండస్ట్రీ లో వూపిరి తీసుకోవడం అసాధ్యమే కాదు అనవసరం కూడా.  మళ్ళీ అలాంటి సినిమాలు తీయడానికి ప్రత్యేకంగా తెలంగాణ సినిమా అవసరమే లేదు.

            అంటే తెలంగాణ సినిమా కొత్త దారుల్ని వెతుక్కోవాలి. తెలంగాణ సమాజం లోని ఆరాటాలూ పోరాటాలు అద్భుతమయిన కథా  సంవిధానం తో అందివచ్చిన సాంకేతికతో తనదయిన స్వంత గొంతు గల సినిమాల్ని రూపొందించగలిగితేనే దానికి  ఉనికి, భవిష్యత్తు వుంటుంది. సరయిన మానవీయ విలువలు కలిగిన విషయాల్ని కథాంశాలుగా స్వీకరించి కళాత్మక వాస్తవిక వాద  సినిమాల్ని రూపొందించ గలిగితే తెలంగాణ సినిమా అనేక విజయాల్ని సాధించగలదు. ఒకటి రెండు కోట్ల పెట్టుబడి తో వంద శాతం వసూళ్లని సాధించిన ఉదంతాలు మనకు ఇటీవలి కాలం లో దేశ వ్యాప్తంగా హిందీ లోనూ వివిధ ప్రాంతీయ భాషల్లోనూ మనకు  కనిపిస్తాయి. అహమద్ నగర్ జిల్లాకు చెందిన యువ రైతు యువకుడు బవూరావు కర్హడే ఇటీవలే తీసిన ‘ఖ్వాడా’  ఇందుకు ఒక మంచి  వుదాహరణ. అంతే జాదు ఈమధ్యే రూపొంది జాతీయ స్థాయిలో అవార్డులు పొందిన చైతన్య తంహానే నిర్మించిన ‘కోర్ట్’ ఆస్కార్ కు నామినేట్ అయింది. ఇంకా చెప్పాలంటే అవినాష్ అరుణ్ ‘ఖిల్లా ‘, నీరజ్ ఘయవన్ తీసిన ‘మాసాన్’. మణికందన్  కాకముత్తయ్‘, కాను బెల్ తీసిన‘తిథ్లీ’ ఈలా అనేక సినిమాలు సరికొత్త అంశాలతో ఎలాంటి స్టార్ హంగామాలూ లేకుండా నిర్మించబడి విశేష ప్రాచుర్యాన్ని పొందాయి. జెవితం లోని విభిన్న కోణాలకు చెందిన సరికొత్త అంశాల్ని ఇతివృత్తాలుగా తీసుకుని నిజాయితీగా సినిమా తీయగలిగితే విజయాలు వరిస్తాయని ఈ సినిమాలు నిరూపిస్తున్నాయి. ఈ చిత్రాల్లో కోట్లాది రూపాయల పెట్టుబడి పెట్టె అవసరమూ లేదు. పెట్టిన పెట్టుబడికి ధోఖానూ లేదు.

         సరిగ్గా ఇలాంటి సరి కొత్త దారుల ప్రయాణమే తెలంగాణ  సినిమా అనుసరించాల్సి వుంది. విలువల్లేని, ఎలాంటి మానవీయ సువాసనలు లేని ప్లాస్టిక్ పువ్వుల్లాంటి వ్యాపార సినిమాల కోసం తమ శక్తిని దార పోసే బదులు తెలంగాణ చలన చిత్రకారులు విభిన్నంగా ఆలోచించడం ప్రారంభించాల్సి వుంది. అందుకు ఇప్పుడొస్తున్న అంతర్జాతీయ సినిమా పోకడలని అధ్యయనం చేయాలి.

            నిజానికి తెలంగాణ ఒక కథల గని. మానవీయ విలువలకు నెలవు. మనుషుల్ని ప్రేమించడం, కనబడిన వాళ్ళని అన్నా  అని పిలవడం నుంచి అనేక అంశాల్లో విశిష్టతని  చాటు కున్న నేల . అలాంటి తెలంగాణ సమాజం లో సినిమాలకు సబ్జెక్టు లకు కోడువ లేదు. తరచి చూడడమే తెలంగాణ చలన చిత్రకారులు చేయాల్సిన పని.  ఎప్పుడూ గత సినిమాల గురించి మాట్లాడటమే కాకుండా కొత్త దారుల్ని వేసుకుంటూ పోవాల్సిన అవసరం వుంది. కొత్త తరానికి సరి కొత్త చైతన్యాన్ని అందించాల్సి వుంది.

            ఈ విషయం లో తెలంగాణ ప్రభుత్వం కూడా చేపట్టాల్సిన అంశాలున్నాయి. కొత్త పరిశ్రమలకు పారిశ్రామిక వేత్తలకు అందిస్తున్న రీతి లోనే తెలంగాణ సినిమాకు ప్రోత్సాహకాలను, సింగిల్ విండో ఆర్థిక ప్రోత్సాహకాల్ని ఇవ్వగలిగితే కొత్త వాళ్ళకు సరికొత్త దారులు వెదికే అవకాశం  కలిగించినట్టు  అవుతుంది.  గతంలో నెహ్రూ ఆద్వర్యంలో ఏర్పాటయిన ఎన్ ఎఫ్ డీసీ లాగా తెలంగాణ ప్రభుత్వం ప్రోత్సాహం అందించ గలిగితే తెలంగాణ సినిమా ఎదిగే అవకాశం వుంది. ఇప్పటికే ఫిలిమ్ సిటీ లాంటి వసతుల పైన చర్యలు చేపట్టిన రాష్ట్ర  ప్రభుత్వం  తెలంగాణ సినిమా పైన కొంత ప్రత్యేక  దృష్టి పెడితే మంచి ఫలితాలు వస్తాయి.

 

 

ENDEAVOUR (Tr.ANU BODLA)

Posted on

                           Endeavour

Early, before the sunrise

Felt somebody called me

And walked into the balcony


A pair of birds

Which was in a lovely chat

Till then

Suddenly flew away

Heart turned heavy

 

Two miniature pots

I brought

And hung in the balcony

For their nests

 

Next morning

Without anybody’s invitation

I woke up before sunrise

Peeped through the window

And saw

The chirping birds

 Swinging on the pots

Heart turned light

 

Soon they flew

To a hanging pumpkin

Making a hole to it

They began to build their own home

 

I was neither angry nor sad

They came still closer to my heart

I appreciated their Endeavour

 

 

 

 

స్వయం కృషి

సూర్యుడి కంటే ముందే

ఎవరో పిలిచినట్టనిపిచ్చింది

బాల్కనీ లోకి వెళ్ళాను

 

అప్పటి దాకా

ముచ్చట్లా డుతూ మురిపెంగా వున్న

పక్షుల జంట

రివ్వున ఎగిరి అటూ ఇటూ తిరిగి

ఎగిరి పోయింది

మనసేక్కడో తడి తడిగా …

 

రెండూ గురిగి బుడ్లు తెచ్చి

బాల్కనీలో వేలాడకట్టాను

గూడు కోసం

 

తెల్లవారి ఎవరూ పిలవకుండానే 

సూర్యుడికంటే ముందే లేచి

కిటికీలోంచి బయటకు చూశాను

కిల కిల లాడుతూ పక్షులు

వేలాడగట్టిన కుండల  పై

ఊయల వూగు తున్నాయి

మనసంతా హాయి హాయిగా …

 

 

ఆడుతూ ఆడుతూ ఎగిరి పోయి

ఆ పక్కనే వేలాడుతున్న

ఎండిన గుమ్మడి కాయకు

రంధ్రం చేస్తూ తమ గూడు తామే

నిర్మించుకుంటున్నాయి

 

పక్షుల మీద కోపం లేదు

బాధ అంతకంటే లేదు

అవి నా హృదయానికి

మరింత చేరువయ్యాయి 

DSC04378

Book Shelf

 Behind the closed doors

The colorful books

Are organized in rows

 

How many feelings

How many writers

Long nights of sleeplessness

The moment of overwhelmed sorrow

The moment when loneliness wedged me

Trying   to find myself

In the book shelf

I opened the two doors of it

 

All the books

Stretched their hands

And hugged me

 

Like a flower in the garland

I cuddled myself

As a book among the books

I found my permanent address

బుక్ షెల్ఫ్

 మూసి వున్న తలుపుల వెనకాల

వరుసగా పేర్చివున్న

రంగు  రంగుల పుస్తకాలు

 

ఎన్ని భావాలు

ఎందరు మహా రచయితలు

నిద్ర కరువైన సుధీర్ఘ రాత్రి

కుండపోతగా దుఖం ముంచేసిన క్షణం

ఒంటరితనం మనస్సునీ  శరీరాన్నీ పట్టేసిన వేళ

బుక్ షెల్ఫ్ లోని పుస్తకాల్లో

నన్ను నేను వెతుక్కోవడానికి  

షెల్ఫ్ తలుపులు రెండూ తెరి చాను

 

పుస్తకాలన్నీ చేతులు  బార్లా జాపి

నన్ను తమలోకి లాక్కున్నాయి

 

 

పూల దండలోని పువ్వులాగా

పుస్తకాల నడుమ పుస్తకాన్నై

ఒదిగి పోయాను

నా శాశ్వత చిరునామా దొరికింది

 

 

CINEMA- art/technique/business

Posted on Updated on

DSC_0447

కళా,సాంకేతికమా, వ్యాపారమా

      రవీంద్రనాథ్ టాగోర్ ఒక చోట అంటాడు ” కళ అందంగా వుండాలి కానీ అంతకంటే ముందు అది వాస్తవికంగా  వుండాలి” అని. ఈ మాట అన్నీ కళలకూ వర్తిస్తుంది సినిమాకు కూడా. అందమైయిన సినిమాను అందరమూ ఇష్టపడతాము. బాపు, విశ్వనాథ్ సినిమాల్లాగా కానీ అవి వాస్తవికంగా వుంటే కలకాలం గుర్తుంచుకుంటాము సత్యజిత్ రాయ్ పథేర్ పాంచాలి లాగా. 

        నిజానికి ఇవ్వాళ తెలంగాణ సినిమా దుక్కి దున్ని నాట్లు వేసుకుని మొలకెత్తి తల ఎగిరేయాల్సిన స్థితిలో వుంది. అయితే మొదట్లోనే స్పష్టతనూ ఖచ్చితమయిన దారిని వెతుక్కుంటేనే భవిష్యత్తులో ఫలితాలు గొప్పగా వుంటాయి. కళా,సాంకేతికమా, వ్యాపారమా

అనే దారుల్ని ఎంచుకుని ముందుకు సాగాల్సి వుంది. ఏ సినిమా నిర్మాణం లోనయినా ఈ మూడింటిని కాదనలేము కాని వాటి సమన్వయమూ అన్వయమూ సమపాళ్లలో వుంటేనే సినిమా మిగుళ్తుంది.  శతాబ్దం  క్రితం లూమియర్ సోదరులు కదిలే బొమ్మల్ని ఆవిష్కరించినప్పుడు  సాంకేతిక ఆవిష్కరణగానూ , దాదా సాహెబ్ ఫాల్కె రాజా హరిశ్చంద్ర నిర్మించినప్పుడు భారతీయ ఎపిక్స్ ని దృశ్యమానం చేయాలనే దృష్టితోనే చేశారు. సరే ఆ ప్రయత్నాలు విజయ వంత మయి వ్యాపార పరంగా కూడా నిలబడ్డాయి. భక్త ప్రహ్లాద తో మొదలయిన తెలుగు సినిమా అనంతర కాలం లో అనేక మలుపులు తిరిగి అమీబా లాగా 

ఎటుపడితే అటు పెరిగి సాంకేతికను అందిపుచ్చుకుని వ్యాపారమే లక్ష్యంగా ఎదుగుతూ

సినిమా మౌలిక స్వరూపం నుండి దారి తప్పి పోయిందనే చెప్పుకోవాలి. ప్రేక్షకుల సెన్సెస్ ఇంద్రీయాల్ని ప్రేరేపిస్తూ వ్యాపార చట్రంలో లో ఇమిడి పోయింది. బాహుబలి లో గ్రాఫిక్స్ గొప్పగా వున్నాయి,మరో చిత్రం లో పంచ్ డైలాగులు బాగున్నాయి, ఇంకో దాంట్లో సంగీతం బాగుంది అని చెప్పుకునే స్థితికి వచ్చి మొత్తం సినిమా బాగుంది పది  కాలాల పాటు గుర్తుండే టట్టు వుంది హృదయాల పైన  అత్యంత ప్రభావాన్ని కలిగించిన సినిమా అని చెప్పుకునే స్థితిని  ఎప్పుడో పోయింది.

      సరిగ్గా ఇలాంటి సమయంలో తెలంగాణ సినిమా వునికి ఆలోచనా మొదలయ్యాయి. అందుకే ఇప్పుడే తెలంగాణా సినిమా తన దిశను నిర్దేశించుకోవాల్సిన అవసరం వుంది. తనకు ఎవరు రోల్ మాడల్ గా వుండాలి అన్నది తేల్చుకోవాలి హాలీవుడ్, బాలీవుడ్, టాలీవుడ్ సినిమాల్నే లక్ష్యంగా చేసుకుంటే తెలంగాణ సినిమా కూడా మట్టిలో తన వేళ్ళని విడిచి గాలిలో తెలియాడుతూ వంద సినిమాలూ వాటి లో పది ఆర్థిక విజయాలూ తొంబై వైఫల్యాలుగా మిగిలి పోవాల్సి వుంటుంది.

       సినిమాల నిర్మాణం లో సాంకేతికాంశం ఆర్థికాంశం తప్పకుండా ఇమిడి వుంటాయి. సినిమా పుట్టుకలోనే సైన్స్ సాంకేతికత కలగలిసి వున్నాయి. ఆనాడు అబ్బురపరిచిన కదిలే బొమ్మలు ప్రజల్ని విశేషంగా ఆకర్శించి దానికి వ్యాపారాంశాన్ని జోడించాయి. దాంతో సినిమా ఒక కళ అన్న  విషయం మరుగున పడి  పోయింది. లెనిన్ లాంటి మహాశయుడు అన్నట్టు సినిమా ఒక శక్తి వంతమయిన మాధ్యమం. సామాజిక మార్పు గమనం లో అది ప్రధాన భూమికను పోషిస్తుంది అనే విషయాన్ని వర్తమాన ప్రధాన స్రవంతి సినిమా తుంగలో తోక్కెసింది. ఆ ట్రాక్ నుండి విడివడి తెలంగాణ సినిమా అర్థవంతమయిన దారిని రూపొందించుకోవాల్సి వుంది. ఎలాంటి రంగూ రుచి వాసనా లేని వంటకాల్లాగా ఎలాంటి ప్రాంతీయతా, స్థానికతా, ప్రాసంగికతా లేని కథలూ పాత్రలూ కథనాలూ కలగలిపి కిచిడీ లాంటి చిత్రాలు  తీసి  తెలంగాణ సినిమా కూడా మరో అర్థం పర్థం లేని సినిమాలకు వేదిక కాకూడదు. తెలంగాణ బతుకులోనూ ప్రేమా ధుఖం ఆవేశం కరుణా కుటుంబం మానవ సంభందాలూ అన్నీ సజీవంగా వున్నాయి. అంతే కాదు తెలంగాణ బతుకు పోరాటం లో గొప్ప మెలోడ్రామా కూడా వుంది. వీటన్నింటినీ సూదిలో దారంగా అంతర్లీనంగా కలుపుతూ సాగే కథలూ వున్నాయి. సినిమాకి కావాల్సిన అన్నీ ఎమోషన్స్ ని పండించే చరిత్రా వుంది కావాల్సిందల్లా వాటిని అంది పుచ్చుకోవడమే. ఎంత వాస్తవికంగా, ఆసక్తిగా, కళాత్మకంగా

సినిమాల్ని రూపొందిస్తామా అన్నదే  తెలంగాణా సినిమా భవిష్యత్తుని నిర్ణయిస్తుంది.

       సినిమాల్లో సాంకేతికాంశం విషయానికి వస్తే మారుతున్న టెక్నాలజీ దృశ్య మాధ్యమం యొక్క నిర్మాణ సరళినీ , శైలినీ స్వరూపాన్ని ఎంతగానో ప్రభావితం చేస్తున్నది. సాంకేతికత లేకుండా సినిమా ఉనికి లేదన్నది నిర్వివాదాశం. డిజిటల్ టెక్నాలజీ అనేక విధాలుగా సినిమాల నిర్మాణం, ప్రదర్శనల్ని ప్రభావితం చేసింది. ఫిలిమ్ రీళ్లూ , ఎడిటింగ్ తదితర అనేక విషయాల్లో గతం లో దర్శకులు సాంకేతిక నిపుణులూ పడ్డ కష్టాల నుంచి బయట పడేసిందనే చెప్పుకోవాలి. మళ్ళీ మళ్ళీ సరిచూసుకునే అవకాశాన్ని కొత్త టెక్నాలజీ అందిస్తున్నది. ఈ స్థితిని ఖచ్చితంగా అంది పుచ్చుకోవాల్సిందే. దాంతో ఒక స్థాయిలో సినిమాల నిర్మాణ వ్యయం తగ్గుతుందనే అందరూ భావించారు కానీ ఇప్పుడు ప్రధాన స్రవంతి సినిమా రంగం అదే టెక్నాలజీని వాడుకుని వ్యాపారాన్ని విస్తృతం చేస్తున్నారే తప్ప అర్థవంతంగా వినియోగించడం లేదు.  తెలంగాణ సినిమా ఆధునిక టెక్నాలజీని మరింత అర్థవంతంగా వినియోగించాల్సి వుంది. నిలదొక్కు కునేందుకు ఎట్లైతే భిన్నంగా ఆలోచించాలో అట్లే టెక్నాలజీ  విషయంలో కూడా సరిగ్గా అదే చేయాలి. తెలంగాణాలో ఫిలిమ్ టెక్నాలజీలో శిక్షణా వసతులు ఏర్పాటు చేసుకుని యువతని ఎప్పటికప్పుడు అప్ డేట్  చేయగలిగితే తెలంగాణ సినిమాల్లో సాంకేతికత మంచి వాహకంగా నిలుస్తుంది.

       ఇక వ్యాపారం విషయానికి వస్తే సీమాల్లో అది అంతర్భాగం పెట్టుబడి లాభ నష్టాలు అన్న అంశాలు లేకుండా సినిమాల్ని వూహించలేం. కానీ ఎప్పుడయితే సినిమా పరిశ్రమగా మారినదో అప్పటి నుండి సినిమా ఒక కళాకారుడి రంగం కాకుండా పోయి  మేనేజిమెంట్ రంగం అయిపోయింది. తెరపయిన దృశ్య లయ, భావ వ్యక్తీకరణ అన్న అంశాలు మరుగున పడిపోయి భారీ తనమూ పెట్టుబడి ప్రదర్శన లు పెరిగి పోయి. నిర్మాత అన్న వాడి ఉనికి ప్రశ్నార్థకం అయిపోయింది. దానితో వర్తమాన తెలుగు సినిమా కొంతమంది చేతుల్లోకి పోయింది. తెలంగాణ సినిమా ఈ ఛట్రం  నుండి బయట పడి   మా నిర్మాత ఖర్చుకు వెనకాడ లేదు అనే ప్రకటనలకు భిన్నంగా నిర్మాణానికే పెట్టుబడి తప్ప ధన ప్రదర్శనకి కాదు అన్న జ్ఞానం పెంచుకోగలిగితే తెలంగాణలో పెట్టుబడి సాధ్యమే. నిజానికి తెలుగు సినిమాకు నైజాం ఏరియా పెద్ద లాభాల్ని అందించేదిగా పేరుంది. పెద్ద కమర్షియల్ హీరోలు నైజాం ఏరియా హక్కుల్నే తమ పారితోషకాలుగా తీసుకుంటారనే ప్రచారమూ వుంది. ఆస్థితిలో మంచి అర్థవంతమైన సినిమాల్ని తీయగలిగితే తెలంగాణ సినిమా గొప్పగా నిలబడ్డంతో పాటు ఆర్థికంగా కూడా నిలబడుతుంది.

మొత్తం మీద నవ్య తెలంగాణ సినిమా నూతన దారులెంట వినూత్న దృశ్య మాధ్యమంగా నిలబడితే జాతీయ అంతర్ జాతీయ స్థాయిలో మరో గొప్ప సినిమా రంగంగా నిలబడుతుంది. తెలంగాణ ప్రభుత్వం కూడా ఆర్థికంగా వసతుల పరంగా చేయి అందించి నిలబెడితే భవిష్యత్తులో బంగారు సినిమా రూపొందే అవకాశం ఎంతయినా వుంది.

 

POETRY (Tr. ANU BODLA)

Posted on

వారాల ఆనంద్ కవిత్వం

Poetry I lighted a candle The darkness in the room Bowed her head and walked out silently   Through the windows and ventilators she began to peep in now and again In a whil…

Source: POETRY (Tr. ANU BODLA)

ఆనంద్ వారాల కవిత్వం

Posted on Updated on

PLEASE CLICK THE LINK AND READ POETRY OF

VARALA AANAND

   varala

వారాల ఆనంద్ కవిత్వం   

The song and the singer (tr.Anu Bodla)

Posted on

3333వారాల ఆనంద్ కవితలు 

The song and the singer

 

Immense anguish
Wooden seat
Four wheels
To run or to walk
Only on seat of wheels
Hands turn out to be                        
The oars of the canoe
And lead him
In the stream of people
The wheels like eyes
Become the sails
 And show him the way
In the midst of
Terrible noisy traffic
Looking this way and that
The handcart halts
Anchoring on the road side
A song soaked in sorrow
Like wide waves
Spreads all over there
Neither charm in the tone
Nor note in the tune
Some feature that aims
And touches the heart
Fills life in the song
Languages one or two
Or two together    
Song spreads like a stream 
Hunger or heartache
Or tambourine jingles of
Life’s struggle
Entire heart is perturbed
Time never stops
In the midst of hectic world
Same with the song  
Not only the tone
Still the heart goes dry
With no halt
For even a second
The roads are running
The song
Set in the wild
For the singer
It dawned in the desert